Πόρταλ
Οι Ενδελέχεια είναι ένα από τα πιο γνωστά κιθαριστικά ελληνόφωνα ρόκ συγκροτήματα.
Η ιστορία της μπάντας ουσιαστικά ξεκινάει στις αρχές της δεκαετίας του '80 όπου δύο μαθητές γυμνασίου (Δημήτρης Μητσοτάκης - Δημήτρης Λεοντόπουλος) αποφασίζουν με περισσό θρασος να φτιάξουν ένα ροκ συγκροτημα. "Η αλήθεια είναι πως πρώτα φτιάξαμε το συγκρότημα και μετά μάθαμε να παίζουμε! Οι πρόβες γίνονταν στην ταράτσα, στο πλυσταριό για την ακρίβεια, του σπιτιού του Λεοντόπουλου, στην Καλλιθέα. Τα όργανα που χρησιμοποιούσαμε τότε ήταν μία φτηνή κλασική κιθάρα και ντενεκέδες από λάδι. Αργότερα αγόρασα ένα σετ τύμπανα Premier του '58 στο οποίο και έμαθα να παίζω. Το σετ αυτό το διατηρώ ακόμα. To σχήμα εκείνο μετατράπηκε άρδην σε ηλεκτρικό όταν ο Λεοντόπουλος αγόρασε με αιματηρές οικονομίες μία ηλεκτρική eko του πεντοχίλιαρου και το φοβερό ενισχυτή "ekolena". Το δολοφονικό εκείνο σχήμα συμπλήρωσε σχεδόν με το ζόρι ένας άλλος συμμαθητής, ο Σωτήρης Λάντας - νυν ηχολήπτης- του οποίου το αποθημένο ήταν τα τύμπανα, όμως εμάς μας έλειπε μπασίστας και αναγκαστικά αγόρασε μπάσο! Λίγο αργότερα πέρασαν από αυτό το σχήμα διάφοροι φίλοι από την γειτονιά, κυρίως για πλήκτρα, κανείς όμως δεν άντεξε πάνω από ένα εξάμηνο. Τα ονόματα για την μπάντα εκείνη την περίοδο άλλαζαν σαν πουκάμισα (Αδέσμευτοι, Rainy Heroes, Candles, και άλλα τέτοια ευφάνταστα). Εκείνη την περίοδο ο στίχος ήταν σε απαράδεκτα αγγλικά επιπέδου δευτέρας κανονικής."
Εκείνη η μπάντα έληξε άδοξα στα μέσα της δεκαετίας του '80, όπου δημιουργείται ένα άλλο σχήμα (Άρτεμις) από τους - Μητσοτάκη (τύμπανα), Γιώργο Κουλούρη (μπάσο), ένα φίλο τους κιθαρίστα τον Φάνη Κινατίδη και τον Θανάση Σολούκο στα πλήκτρα. Τότε γίνεται η πρώτη προσπάθεια για τραγούδια με Ελληνικό στίχο. Από το '87 μέχρι το '90 υπάρχει σιωπή λόγω στρατού.
Κατά την περίοδο '90-'91 συναντιούνται εκ νέου οι: Μητσοτάκης, Κουλούρης, Κινατίδης, Λεοντόπουλος και Λάντας, όπου και υπάρχει η διάθεση για ηχογραφήσεις demo. Ο Λάντας αποχωρεί πολύ σύντομα αφού δεν υπήρχε δυνατότητα για δύο μπάσα. Παίρνεται η απόφαση για δεύτερο κιθαρίστα, θέση που παίρνει ο Αντώνης Δημητρίου, φίλος του Λεοντόπουλου. Τότε το γκρούπ ονομάζεται "ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ" όνομα που προήλθε από μία κασσέτα με άσχετα μεταξύ τους τραγούδια. Η "βάφτιση" έγινε σε ένα καφενείο των Εξαρχείων.
Το φθινόπωρο του '97 υπογράφουν συμβόλαιο με την Fm Records και ηχογραφείται ο δίσκος-ορόσημο "ΒΟΥΤΙΑ ΑΠΟ ΨΗΛΑ" με ηχολήπτη τον Αντρέα Βαϊτούδη στο studio Praxis. Τα τραγούδια "ΒΟΥΤΙΑ ΑΠΟ ΨΗΛΑ", "ΔΙΑΜΑΝΤΕΝΙΑ ΠΡΟΒΛΗΤΑ", "ΜΙΚΡΕΣ ΧΑΡΕΣ ", "ΠΕΖΟ" αποκτούν μεγάλο playlist σε σχετικές με το είδος αλλά και άλλες ραδιοφωνικές εκπομπές. Το ομώνυμο τραγούδι γυρίζεται video clip από τον Νίκο Χατζηαγγελή. Ηχολήπτης εκείνης της περιόδου στις ζωντανές εμφανίσεις των Ενδελέχεια ήταν ο Κώστας Σαββίδης. Η χρονιά του '98 ήταν η εποχή που το γκρούπ γνωρίζει μεγάλη συναυλιακή επιτυχία σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. Αξίζει να σημειωθεί η συμμετοχή των Ενδελεχεια στο rock wave festival του '98.
Το Μάρτιο '99 κυκλοφορεί ο τέταρτος κατά σειρά δίσκος του συγκροτήματος με τίτλο "ΧΑΡΤΙΝΕΣ ΣΑΪΤΕΣ".
Toν Ιούλιο του 2000 παράλληλα με την προετοιμασία των τραγουδιών για ένα νέο δίσκο, κυκλοφορεί το cd single "ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ".
Από τον Οκτώβριο του 2000 μέχρι το Φλεβάρη του 2001, ηχογραφείται το άλμπουμ "ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ" (studio Praxis-Βαϊτούδης). O δίσκος κυκλοφορεί το Μάρτιο του 2001 υπό μορφή διπλού δίσκου (audio cd & cd rom).
Το 2002 οι συναυλίες συνεχίζονται. Από τον Ιούνιο μέχρι τον Ιανουάριο του 2003 ηχογραφείται στο "Studio Names", με παραγωγό τον Χρυσόστομο Μουράτογλου και ηχολήπτη τον Πώλ Στεφανίδη το άλμπουμ "ΜΙΑ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΠΟΥ ΞΕΦΕΥΓΕΙ" το οποίο κυκλοφορεί από την FM Records τον Φεβρουάριο του 2003.
Από το 2004 την θέση του Θανάση Ταμπάκη παίρνει ο Ανδρέας Βαιτούδης, για χρόνια ηχολήπτης και φίλος του γκρουπ.
Τον Μάιο του 2005 κυκλοφορεί το album "ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΑΛΛΟΙ" από την FM Records. "Η πιο άτυχη δουλειά, τη χαντάκωσε η εταιρία, δεν την έβρισκες πουθενά! Το ότι υπήρξαν άτομα που τραγουδούσαν το "ΕΔΩ ΜΩΡΗ ΘΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΜΑΡΙΑ" στις συναυλίες μάς προξενούσε μεγάλη έκπληξη". Την παραγωγή του δίσκου επιμελήθηκε το ίδιο το συγκρότημα. Το εξώφυλλο όπως και το πρώτο v.clip "ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ" ανέλαβε ο εικαστικός Γιώργος Τσεριώνης.
H τριετία 2005-2007 ήταν από τις δυσκολότερες εποχές της μπάντας λόγω της προσπάθειας του γκρουπ για αποδέσμευση από την FM rec. Μέσα στο 2007 κυκλοφορούν 2(!!!) "Best of ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ" τόσο από τη Sony BMG όσο και από την FM rec., ενώ το συγκρότημα έχει πλήρη άγνοια για τις κυκλοφορίες!
Τον Ιούνιο του 2008 κυκλοφορεί η ένατη δισκογραφική δουλειά με τίτλο "Σ' ένα μεγάλο αύριο" από τη Sony BMG με συμμετοχές των Λ.Μαχαιρίτσα, Μ.Φριντζήλα, Σ.Δρογώση, Ναμπίλ αλ Σάεγ, Φ. Σιώτα, Γ.Μακρή και πρώτο clip το τραγ. "Κάτι τους δένει" σκηνοθετημένο από την ομάδα της "White room". Το εξώφυλλο είναι από το έργο του Γιώργου Τσεριώνη με τίτλο "Εurasia-Utopia"...
Πηγή: endelexeia.gr
Band Members:
Δημήτρης Μητσοτάκης (στίχοι,τύμπανα,φωνητικά)
Δημήτρης Λεοντόπουλος (τραγούδι,ακ.κιθάρα)
Αντώνης Δημητρίου (ηλ.κιθάρες,φωνητικά)
Αντρέας Βαιτούδης (πλήκτρα, samples, ήχος)
Γιώργος Κουλουρης (μπάσο)
Years Active: Δεκαετία του 1980 - present
Δισκογραφία: (Albums)
* Ενδελέχεια (Eros),1994
* Είναι εδώ ότι είναι και πιο πέρα (Eros),1996
* Βουτιά από ψηλά (FM Records),1997
* Χάρτινες σαϊτες (FM Records),1999
* Πρώτες διαδρομές (Eros),1999
* Καθρέφτης (FM Records),2000
* Στα σύνορα της μέρας (FM Records),2001
* Μια πεταλούδα που ξεφεύγει (FM Records),2003
* Μέσα μου κρύβονται άλλοι (FM Records),2005
* Σ' ένα μεγάλο αύριο (Sony BMG),2008
Ενδελέχεια - Βουτιά από ψηλάwww.endelexeia.gr
Στίχοι:
Ο δρόμος μας,τυφλός της πιάτσας παραπαίδι.
Τα όνειρα υπόσχεση ρουφιάνου θυρωρού.
Στα τάστα της κιθάρας οργή που περισσεύει
σα φόνος που σχεδιάστηκε στη σκέψη ενός μωρου.
Ό,τι φτιάχνω κι ό,τι χάλασα,
βουτιά από ψηλά σε μολυβένια θάλασσα.
Τα λόγια,χαρτζιλίκι από μισθό της πείνας
που ωμά καταναλώθηκε χωρίς ανταμοιβή.
Τα μάτια σου,προάστιο χαμένο της Αθήνας,
που κυνηγά τη φήμη του σε ό,τι κι αν συμβεί.
Ό,τι φτιάχνω κι ό,τι χάλασα,
βουτιά από ψηλά σε μολυβένια θάλασσα.
Η δύναμη που ξέπεσε και έγινε κατάρα.
Η φήμη που απλώθηκε και έγινε λοιμός.
Η πίκρα πως κατάγεται απ'τη δική μας φάρα
μας έπεισε και έγινε αφέντης τιμωρός
